De spelende mens

Als ik niet hoefde te werken zat ik hele dagen bordspellen te spelen. Dat is niet echt zo, want ik heb wel meer te doen dan werken, maar het staat buiten kijf dat ik dol ben op bordspellen. Héél even kon ik strips en spellen combineren toen ik stripjes maakte voor de website van White Goblin Games. Drie goblins beleefden een handvol avonturen met hun verzameling en woede.

Ook in de rest van mijn werk zijn bordspellen subtiel aanwezig. Zo heb ik wel eens een aflevering voor Jan, Jans en de kinderen geschreven over Catan. En een aflevering van Opa waarin hij zelf een spel bedenkt. En een scéne voor Sesamstraat waarin Frank met een dambord aan komt zetten. En een verhaal van Donald Duck waarin hij het kaartspel Duckio onder de knie probeert te krijgen. Dat laatste verhaal heeft de Duck nooit gehaald, want de redactie vond een verhaal met kaartspelende eenden toch wat saai. Daar kon ik ze geen ongelijk in geven.

Een Opa-bordspel? Heel graag! Tot nu toe ben ik niet verder gekomen dan een traditioneel kaartspel met figuren uit Opa er op. Dat kregen de vaste lezers van Boerderij in de zomer van 2022. Een spel met De Ruyter in de hoofdrol kreeg ik niet aan de praat. Een spel rondom ganzenmarkt is bij-na klaar. Dat heb ik kunnen testen met leden van De Vrolijcke Gans: Een mengelmoes van mensen uit Coevorden en omstreken die af en toe samen spellen spelen. Het logo staat hiernaast en heb ik ontworpen. Dat dan weer wel.

Als ik gestopt ben met verhalen bedenken ga ik bordspellen bedenken. Ook een vorm van verhalen.