Ronald Rovers maakt van zijn hart geen moordkuil. Hij laat geen spaan heel van The Grinch. Ik ken de film niet, maar ik kan me er iets bij voorstellen. “Dat is nu al meerdere keren misgegaan dus daar zou van geleerd kunnen worden.” Dat dat is in dit verband het toevoegen van scènes om van een bestaand (kort) verhaal een (lange) film te maken. Gelukkig is Heldt van Hollandt een nieuw verhaal met bestaande figuren. Maar dan nog: zowel Rembrandt als De Ruyter zijn korte-afstand-strips. Hoe presteren die op de lange baan? We zijn ons bewust van de risico’s. En er zijn voldoende (slechte) voorbeelden om van te leren.