Twee jaar geleden stond er vlak voor Koningsdag een artikel in De Volkskrant over hoe je kunt onderhandelen met al die dappere verkopers die met hun kleedjes vol waar de menigte verstrooien. Ik vond het een krenterig artikel en besloot een brief te schrijven die de krant haalde. De brief plaatste ik ook op Twitter – toen al X geheten – en daarmee verliet ik het platform. De brief plaatste ik ook op Mastodon en daarmee ving ik zowaar enkele volgers.

Wie schets mijn verbazing toen ik vlak voor de Koningsdag van dit jaar bij toeval de brief in bewerkte vorm aantrof op LinkeIn. Ik plaatste schalks in de comments mijn eigen brief, waarna de plaatser alsnog de bron toevoegde aan het artikel. Zo heb ik dan indirect toch nog 570 (de teller loopt nog) reacties mogen ontvangen.

Bij wie en waar de omzetting van bondige tekst naar stappenplan + emoji’s begonnen is weet ik niet. Het lijkt er op dat vorig jaar dit bericht ook al de ronde deed. Laat ik hopen dat het een hoop mensen geïnspireerd heeft. En laat ik hopen dat mensen nu weten dat je bij mij altijd terecht kunt voor goede ideeën.

Dat hoeft niet altijd een tekening te worden.