Vorig jaar heb ik meegedaan aan scriptdating. Dat is een bijeenkomst tijdens het Klik!-festival, georganiseerd door animatiestudio Mooves, waarbij meerdere mensen die aan een script werken elkaars werk … eh … coachen.

Naar aanleiding daarvan heb ik bitter weinig aan de synopsis gewijzigd. Wat nog wel een keer zal moeten. Meermalen is gebleken dat de – wat mij betreft – twee unique selling points van de film …

1. De Ruyter en Rembrandt samen in één film!
2. En een olifant!

… niet door iedereen zo gezien worden. En het is natuurlijk de bedoeling dat iedereen mijn enthousiasme gaat delen. Met name geldschieters.

Afgelopen weekend waren de makers van De Ruyter en Rembrandt op De Stripbazaar. In het midden van de foto: de banner van De Ruyter. (foto: Tom Hamoen)

Ik heb trouwens wel degelijk nuttige tips gekregen tijdens de date. Iedereen die ik over de film vertel en/of het concept van het script laat zien heeft nuttige tips voor me. Zo wees bijvoorbeeld tweevoudig Gouden Kalf-winnaar John Croezen mij er op dat elke scène hoort te beginnen met een FADE IN. Over het einde van een scène heeft hij niks gezegd. Ik denk dat analogisch gezien elke scène hoort te eindigen met een FADE OUT.

FADE OUT.