Ei, ei! Eibergen

12 november 2024

Omdat het navigatiesysteem van mijn auto een verouderde kaart heeft en het plaatsje Eibergen niet berijdbaar was en ik mijn interne postduivenkompas van vroeger kwijt ben geraakt met het verstrijken der jaren kwam ik niet ruim op tijd maar op het nippertje aan in stadion De Vijverberg in Doetinchem. Aldaar mocht ik ter plekke cartoons tekenen bij een samenkomst rondom het mooie Neder-Saksisch. Dat is in mijn optiek een spreektaal en geen schrijftaal, dus ik was blij dat ik elk plaatje aan het eind mocht toelichten in mijn moedertaal. Als je niet dagelijks plat proat is het moeilijk om de juiste draai te geven aan uitspraak en woordkeus, maar gezien de hoeveelheid lachers op mijn hand bracht ik het er nog heel aardig vanaf.

De organisatie had slechts een beperkt budget, maar gezien de aard van de bijeenkomst stemde ik in om te komen tekenen voor de spreekwoordelijke kleinigheid. Boeken heb ik genoeg een een dooie struik hoef ik niet, dus ik vroeg beleefd om een mandje streekproducten. Dat bleek zich in dit geval te manifesteren als een doos bier. Dat gaat naar de kelder. In mijn eigen drinktempo kan ik hier wel een jaar mee vooruit.

Deel dit bericht

Ei, ei! Eibergen

12 november 2024

Omdat het navigatiesysteem van mijn auto een verouderde kaart heeft en het plaatsje Eibergen niet berijdbaar was en ik mijn interne postduivenkompas van vroeger kwijt ben geraakt met het verstrijken der jaren kwam ik niet ruim op tijd maar op het nippertje aan in stadion De Vijverberg in Doetinchem. Aldaar mocht ik ter plekke cartoons tekenen bij een samenkomst rondom het mooie Neder-Saksisch. Dat is in mijn optiek een spreektaal en geen schrijftaal, dus ik was blij dat ik elk plaatje aan het eind mocht toelichten in mijn moedertaal. Als je niet dagelijks plat proat is het moeilijk om de juiste draai te geven aan uitspraak en woordkeus, maar gezien de hoeveelheid lachers op mijn hand bracht ik het er nog heel aardig vanaf.

De organisatie had slechts een beperkt budget, maar gezien de aard van de bijeenkomst stemde ik in om te komen tekenen voor de spreekwoordelijke kleinigheid. Boeken heb ik genoeg een een dooie struik hoef ik niet, dus ik vroeg beleefd om een mandje streekproducten. Dat bleek zich in dit geval te manifesteren als een doos bier. Dat gaat naar de kelder. In mijn eigen drinktempo kan ik hier wel een jaar mee vooruit.