De Robert Palmer van de Nederlandse stripwereld
Ik zal 13 of 14 zijn geweest toen ik uit school meefietste met Henk van Leuvensteijn naar Hengelo (Gld.). We maakten toen samen de strip H2 (H-kwadraat). Hij verzon grofweg het verhaal terwijl we samen naar of van school fietsten, en ik werkte dat ’s avonds uit. Henk had een grotere broer thuis die in de voorkamer leefde en net een nieuwe HiFi-set had aangeschaft met enorme geluidsboxen. De eerste plaat die de broer daar op draaide was Clues van Robert Palmer. Dat kwam binnen. Sindsdien let ik altijd net iets beter op als ik iets lees over of hoor van Robert Palmer. Toen ik jaren later zelf een platenspeler had kocht ik Riptide en The Power Station, en nog weer later de CD Addictions Vol. 1. Maar ik ging niet actief op zoek naar zijn vroege werk of zo.
Weer jaren later ging ik naar een stripbeurs in pak met stropdas. Een Lamelosser (ik meen Sam Peeters) vroeg me waarom. En ik zei: “Ik ben de Robert Palmer van de Nederlandse stripwereld.” Daar moest hij om glimlachen. (U herinnert zich vast nog wel Robert Palmer in pak in de video-clip van Addicted to Love.)
Weer jaren later kocht ik voor 1 euro Clues op vinyl en ontfutselde ik Stefan Nieuwenhuis Sneakin’ Sally through the Alley. Van die laatste kreeg ik zowaar een platenspeler waarop die laatste fe-no-me-naal klinkt. Afgelopen weekend stuitte ik in Zwolle op de winkel Diskid op nog eens 5 platen van de heer Palmer. (Eigenlijk nog 2 meer, maar dat was zijn latere werk, en die platen waren wat aan de dure kant.) Ik heb weer wat te doen.
Tevens stuitte ik in Zwolle in museum De Fundatie op een schilderij dat ik erg mooi vond.
Het bleek om een Van Gogh te gaan. Mij onbekend, maar dat is niet raar, want ik ben geen liefhebber van het werk van Van Gogh en heb me niet verdiept in zijn oeuvre. Ik weet niet veel meer dan wat iedereen wel weet: aardappeleters, sterrennachten en zonnebloemen.
Om nog even verder te gaan over dingen die voorbij gaan en het ook nog een beetje over strips te hebben: eind deze week is er een reünie in Dronten van mensen die daar op de hogere landbouwschool gezeten hebben. Daarom gaat de Opa van deze week over een reünie.
De Robert Palmer van de Nederlandse stripwereld
Ik zal 13 of 14 zijn geweest toen ik uit school meefietste met Henk van Leuvensteijn naar Hengelo (Gld.). We maakten toen samen de strip H2 (H-kwadraat). Hij verzon grofweg het verhaal terwijl we samen naar of van school fietsten, en ik werkte dat ’s avonds uit. Henk had een grotere broer thuis die in de voorkamer leefde en net een nieuwe HiFi-set had aangeschaft met enorme geluidsboxen. De eerste plaat die de broer daar op draaide was Clues van Robert Palmer. Dat kwam binnen. Sindsdien let ik altijd net iets beter op als ik iets lees over of hoor van Robert Palmer. Toen ik jaren later zelf een platenspeler had kocht ik Riptide en The Power Station, en nog weer later de CD Addictions Vol. 1. Maar ik ging niet actief op zoek naar zijn vroege werk of zo.
Weer jaren later ging ik naar een stripbeurs in pak met stropdas. Een Lamelosser (ik meen Sam Peeters) vroeg me waarom. En ik zei: “Ik ben de Robert Palmer van de Nederlandse stripwereld.” Daar moest hij om glimlachen. (U herinnert zich vast nog wel Robert Palmer in pak in de video-clip van Addicted to Love.)
Weer jaren later kocht ik voor 1 euro Clues op vinyl en ontfutselde ik Stefan Nieuwenhuis Sneakin’ Sally through the Alley. Van die laatste kreeg ik zowaar een platenspeler waarop die laatste fe-no-me-naal klinkt. Afgelopen weekend stuitte ik in Zwolle op de winkel Diskid op nog eens 5 platen van de heer Palmer. (Eigenlijk nog 2 meer, maar dat was zijn latere werk, en die platen waren wat aan de dure kant.) Ik heb weer wat te doen.
Tevens stuitte ik in Zwolle in museum De Fundatie op een schilderij dat ik erg mooi vond.
Het bleek om een Van Gogh te gaan. Mij onbekend, maar dat is niet raar, want ik ben geen liefhebber van het werk van Van Gogh en heb me niet verdiept in zijn oeuvre. Ik weet niet veel meer dan wat iedereen wel weet: aardappeleters, sterrennachten en zonnebloemen.
Om nog even verder te gaan over dingen die voorbij gaan en het ook nog een beetje over strips te hebben: eind deze week is er een reünie in Dronten van mensen die daar op de hogere landbouwschool gezeten hebben. Daarom gaat de Opa van deze week over een reünie.
