Coevorden in stripvorm

Gisteren was de opening van de tentoonstelling ‘Coevorden in stripvorm’. Ik sprak daar de volgende woorden.

– – –

Beste reizigers,

Er zijn daarnet al een hoop aardige dingen over me gezegd. Daar wil ik er graag nog een paar aan toevoegen.

Mijn naam is Herman Roozen. Ik ben getrouwd met de jongste dochter van de melkboer Bernard Blaauwgeers, en ik woon in het huis van tandarts Knol.

Met die woorden stelde ik mijzelf voor toen ik 11 jaar geleden net in Coevorden woonde, en dan wist iedereen meteen wie ik was. Ondertussen ben ik ook vriend van het Stedelijk Museum Coevorden, vriend van Theater Hofpoort, vriend van de Ganzenmarkt, lid van de Historische Vereniging Coevorden, lid van Ons Coevorden, lid van speeltuinvereniging De Veste en lid van spellenclub De Vrolijcke Gans.

Inburgeren is niet goedkoop.

In de zomer van 2017 had ik hier aan de markt het Opklapatelier. Een zelfverzonnen combinatie van expositie, werkruimte en winkel. Ik grapte toen dat de volgende stap een expositie in het Stedelijk Museum Coevorden zou zijn. Maar wat blijkt 7 jaar later: het is helemaal geen grap. Daar heb ik het dan toch wat moeilijk mee. Vandaar dat ik gedurende de expositie nieuwe grappen ga verzinnen, met inbreng van de bezoekers. Ik heb daarvoor onder de hanebalken een werkplek ingericht waar ik af en toe te vinden zal zijn.

Twee dingen met betrekking tot de expositie wil ik niet onvermeld laten. Meer dan veertig jaar geleden heb ik een hele stapel schoolschriften volgetekend met de ridderstrip Dallas. Dat die nog eens in een vitrine in een museum zouden komen te liggen had ik niet kunnen bedenken. Daar zit vast een wijze les in, maar ik weet eerlijk gezegd niet precies welke. Het zit ergens tussen ‘zet je licht niet onder de korenmaat’ en ‘boontje komt om zijn loontje’ in, vermoed ik.

En afgelopen week werd bekend dat het Drents Museum het sleutelwerk ‘Landschap met boerderij’ van Vincent van Gogh heeft aangekocht. Vond ik wel een mooie typering: ‘sleutelwerk’. Een ijkpunt in de onwikkeling van de kunstenaar. In 2018 maakte ik op verzoek van het Stedelijk Museum Coevorden een nieuw werk over het ijzerkoekenoproer. Dat werd mijn eerste centsprent. Dat is met recht een sleutelwerk, want daarna heb ik er nog heel veel gemaakt. In de periode dat ik Stripmaker des Vaderlands was zelfs 81 stuks, die voor een deel verschenen in het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant.

Die centsprenten zijn voorzien van een toelichting gebundeld in een kloek boek en dat boek is bijvoorbeeld bij uitgeverij Syndikaat of de Read Shop hier in de Friesestraat te verkijgen.

Inburgeren is niet goedkoop.

Ik dank u wel.

– – –

Deel dit bericht

Coevorden in stripvorm

Gisteren was de opening van de tentoonstelling ‘Coevorden in stripvorm’. Ik sprak daar de volgende woorden.

– – –

Beste reizigers,

Er zijn daarnet al een hoop aardige dingen over me gezegd. Daar wil ik er graag nog een paar aan toevoegen.

Mijn naam is Herman Roozen. Ik ben getrouwd met de jongste dochter van de melkboer Bernard Blaauwgeers, en ik woon in het huis van tandarts Knol.

Met die woorden stelde ik mijzelf voor toen ik 11 jaar geleden net in Coevorden woonde, en dan wist iedereen meteen wie ik was. Ondertussen ben ik ook vriend van het Stedelijk Museum Coevorden, vriend van Theater Hofpoort, vriend van de Ganzenmarkt, lid van de Historische Vereniging Coevorden, lid van Ons Coevorden, lid van speeltuinvereniging De Veste en lid van spellenclub De Vrolijcke Gans.

Inburgeren is niet goedkoop.

In de zomer van 2017 had ik hier aan de markt het Opklapatelier. Een zelfverzonnen combinatie van expositie, werkruimte en winkel. Ik grapte toen dat de volgende stap een expositie in het Stedelijk Museum Coevorden zou zijn. Maar wat blijkt 7 jaar later: het is helemaal geen grap. Daar heb ik het dan toch wat moeilijk mee. Vandaar dat ik gedurende de expositie nieuwe grappen ga verzinnen, met inbreng van de bezoekers. Ik heb daarvoor onder de hanebalken een werkplek ingericht waar ik af en toe te vinden zal zijn.

Twee dingen met betrekking tot de expositie wil ik niet onvermeld laten. Meer dan veertig jaar geleden heb ik een hele stapel schoolschriften volgetekend met de ridderstrip Dallas. Dat die nog eens in een vitrine in een museum zouden komen te liggen had ik niet kunnen bedenken. Daar zit vast een wijze les in, maar ik weet eerlijk gezegd niet precies welke. Het zit ergens tussen ‘zet je licht niet onder de korenmaat’ en ‘boontje komt om zijn loontje’ in, vermoed ik.

En afgelopen week werd bekend dat het Drents Museum het sleutelwerk ‘Landschap met boerderij’ van Vincent van Gogh heeft aangekocht. Vond ik wel een mooie typering: ‘sleutelwerk’. Een ijkpunt in de onwikkeling van de kunstenaar. In 2018 maakte ik op verzoek van het Stedelijk Museum Coevorden een nieuw werk over het ijzerkoekenoproer. Dat werd mijn eerste centsprent. Dat is met recht een sleutelwerk, want daarna heb ik er nog heel veel gemaakt. In de periode dat ik Stripmaker des Vaderlands was zelfs 81 stuks, die voor een deel verschenen in het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant.

Die centsprenten zijn voorzien van een toelichting gebundeld in een kloek boek en dat boek is bijvoorbeeld bij uitgeverij Syndikaat of de Read Shop hier in de Friesestraat te verkijgen.

Inburgeren is niet goedkoop.

Ik dank u wel.

– – –